Dostaje mi się od czytaczy, oj dostaje. Uważają oni blogera nieskromnie oceniającego wypijane butelki wina za wyrocznię, alfę i omegę i uważają, że wymyślone skale oddają rzeczywistość w precyzyjnie naukowy sposób. Otóż nie, drodzy czytacze. Punkty są próbą dotarcia do rzeczywistości, jednak w żaden sposób jej nie opisują, bo jest to – zwyczajnie – niemożliwe. Pomagają w porównywaniu, a i owszem, lecz nie całych marek. Oceniam tylko poszczególne butelki, te zaś mogą być w ramach marki bardzo różne, szczególnie, jeśli marka sprzedawana jest w dużych sieciach. W sieciach masowych nie ma win dobrych, powtarzam to w kółko, chociaż nie wszyscy chcą to przeczytać i zrozumieć, bo wino – z definicji – nie jest artykułem masowym. Po wino dobre, rzeczywiście dobre, nie idzie się do Owada, Asco, czy innej sieci, lecz do producenta, do piwnicy win i tak dalej. Wino masowe może smakować mniej lub bardziej i takie subiektywne oceny smaku tutaj można znaleźć, niech jednak nikt nie łudzi się, że producent sprzedający swoje wina masowo sprzedaje to, co ma najlepszego. W cuda nie wierzę i w tym kontekście wymienieni w tytule są obaj siebie warci, a nie jest to ocena krytyczna. Mogło zdarzyć się koali dobre Vallado, mogło też zdarzyć się dobre Murviedro. Koala jest recenzentem win i winiawek dla ubogich, tutaj zaś 79 punktów oznacza, że butelka takiego wina w kategorii win do 30,00 PLN jest trochę lepsza niż butelka, która dostała 69 punktów. Jam nie Parker, a koala jeno, chociaż cieszy mnie rosnąca popularność.
Marcin napisał
Myślę, że jakakolwiek rosnąca popularność wynika z zamieszczonych linków do tego bloga na portalu winicjatywa.pl (dział Blogosfera). I tam „koala jeno” powinien swe podziękowania skierować ;)
koala napisał
Tak było przez sześć pierwszych miesięcy. Teraz wejścia z Winicjatywy (Blogosfera) to tylko 40%, reszta to wyszukiwarka. Co nie zmienia faktu, że jestem Winicjatywie wdzięczny (jak 160 blogerów, którzy są pod nią podpięci).
Jarosław napisał
Mnie się natomiast słowo „czytacz” podoba i jest adekwatne. Co ono ma wspólnego ze słowem „czytelnik”? Czy można być czytelnikiem bloga? Nie brzmi to dobrze, lepiej już brzmi czytaczem bloga, bo to wskazuje się, że się go właśnie … czyta. Czytelnikiem można być np. literatury pięknej. Zamiast „czytacza bloga” można użyć „czytający bloga”. Imiesłów jakoś uszlachetnia, ale „czytacz” jest prosty i oddaje istotę czynności. Czytanie i czytanie, to jednak różnica i dobrze, że Koala niuansuje takie sprawy. Język polski jest nazbyt ubogi jednak i trzeba go rozwijać, zresztą on się rozwija swoją dynamiką, raz w dobrą, a innym razem w złą stronę.
koala napisał
Pozdrawiam Nowy Sącz! Gdybym był pisarzem, albo innym poetą, to miałbym „czytelników”. Ja – zaś – jestem tylko blogerem, czyli „pisaczem” (bo to tylko to znaczy, nic więcej), więc mam „czytaczy”. Pozytywne jest to, że ktoś, kto czuje ironię w użyciu mojego „czytacza” (wedle słownika języka polskiego „czytacz = żartobliwie, lub potocznie: ten, co czyta”), jest na pierwszym etapie zastanawiania się, a więc stanie się – kiedyś – „czytelnikiem” literatury pisanej, papierowej i wówczas – może – przeczyta „Testament” Juliusza Słowackiego, w którym tenże „zjadaczy chleba w anioły przerabiał”. W zasadzie proponuję, aby pozostawić dla tych, którzy są szukaczami w sieci i czytają blogi, nazwę czytacz, a dla tych, co siedzą z nosem w książkach, nazwę „czytelnik” i nigdy, ale to nigdy nikogo nie obrażać, wszyscy – bowiem – zasługujemy na uwagę i rozmowę. Pozdrawiam
romek napisał
Bardzo zabranej formy Pan użył. Niby minie Pan przeprasza, a tak na prawdę jeszcze bardziej obraża. Ja się nie czuje obrażony. Pana strona, Pana sprawa nikt mnie nie zmusza, żebym to czytał.
romek napisał
Pisząc następny wpis, zastanowił bym się czy określanie swoich czytelników mianem „czytaczy” nie jest odrobinę dla nich obraźliwe.
koala napisał
Od roku w tym blogu używam właśnie tej formy, która z punktu widzenia poprawnej polszczyzny nie ma w sobie nic obraźliwego (jak zjadacze, podglądacze itd). Jeżeli poczuł się Pan obrażony, przepraszam, lecz nie będę przyrzekał poprawy. Przecież nie można z urzędu traktować za obraźliwe coś, co różni się nieco od przyjętego standardu. Skąd u nas takie kompleksy?